15 maja 2019 roku w Filii nr 6 - Centrum Multimedialnym odbyło się kolejne spotkanie miłośników wypraw bliskich i dalekich - Klubu Podróżnika. Było ono kolejnym wydarzeniem, jakie w ramach obchodów Tygodnia Bibliotek zaproponowała swoim czytelnikom Filia nr 6. Podczas spotkania klubowiczka - pani Ewa Nowak podzieliła się z nami wspomnieniami z podróży na Zakarpacie.
Nasza przewodniczka na początku spotkania określiła trasę wycieczki oraz czas jej trwania. Zakarpacie to niesamowity region Ukrainy a od reszty kraju oddziela go łuk Karpat. Okręg ten sąsiaduje z Polską, Słowacją, Rumunią i Węgrami. Stolicą Zakarpacia jest Użhorod, który był docelowym miastem wycieczki pani Ewy. Nazwa miasta pochodzi od nazwy rzeki Uż, nad którą jest położone. Miasto to zlepek różnych narodowości, religii, tradycji, obyczajów, najbardziej różnorodny etnicznie region Ukrainy. Obecnie jest ono ośrodkiem administracyjnym, naukowym, przemysłowym i turystycznym Zakarpacia. Położone jest w obszarze Użańskiego Parku Narodowego, słowackiego Parku Narodowego „Połoniny", polskiego Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Wszystkie te parki wchodzą w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”.
Pobyt w Użhorodzie miał na celu zobaczenie kwitnących drzewek sakur. Sakura to po japońsku wiśnia, jej kwiaty i drzewa. Kwitnące i pachnące wiśniowe drzewa rosną na terenie całego miasta. Aby ujrzeć ich piękno i zachwycić się nimi, trzeba tam być w określonej porze roku. Wiosna jest najbardziej kolorową i pachnącą porą roku w Użhorodzie, a żadne zdjęcia nie oddadzą tego, co ujrzymy tam o tej porze roku. Ten specyficzny „różowy ogród” nastraja pozytywną energią, poprawia samopoczucie i upaja swym zapachem. Kiedy trwa pełnia kwitnienia, miasto organizuje bardzo wiele imprez zwanych „Sakura fest”. W te dni trwają też targi różowego wina, którego można spróbować na miejscu. Wiśniowe drzewa sprowadzono około 1932 roku z Wiednia. Ponieważ większość drzew jest już starych, w latach 2009-2011 obsadzono nowymi sadzonkami Bulwar Kijowski i Prawosławny. Dzięki temu miasto zyskało najdłuższą w Europie aleję sakur. Kwiaty sakur zakarpackich mają różowy kolor i pełen kwiatostan przypominający pompony. Niestety, są to odmiany, które nie owocują. Drzewka początkowo próbowano sadzić w innych miastach, ale nigdzie nie zakwitają tak wspaniale. Specyficzny mikroklimat Użhorodu, cieplejsze dni powodują eksplozję zapachu i urody tych drzew.
Podczas spotkania nasza przewodniczka opowiedziała nam także o innych miejscach tego miasta i regionu. Aleja lipowa i spacer nią to kolejny okazja do zachwytu innymi gatunkami drzew rosnących wzdłuż rzeki Uż. Aleja jest najdłuższą w Europie a zakwita na niej sześć gatunków lip. Pomnik Wielkiego Głodu na Ukrainie oraz charakterystyczne czerwone hydranty to miłe przystanki w trakcie spaceru. Wzdłuż bulwaru lipowego oraz w kilku innych miejscach miasta można też spotkać mini rzeźby, najmniejsze mają zaledwie kilkanaście centymetrów. Jest to na przykład John Lord (lider zespołu Deep Purple) i mała Statua Wolności, pełniąca funkcję latarni.
Ostatnim miejscem, o którym usłyszeliśmy, był XV-wieczny otoczony murami zamek, do którego prowadzi głęboka fosa i niegdyś zwodzony most. Obecnie znajduje się tam Zakarpackie Muzeum Krajoznawcze. Nieopodal zamku usytuowany jest skansen drewnianej architektury zakarpackiej.
Użhorod jest miejscem wartym polecenia. Bliskie położenie, piękne zabytki, styk trzech kultur, które przenikając się tworzą unikatowy klimat tego miejsca, to jego niezaprzeczalne atrakcje. W mieście jest tanio, nie ma tłumów turystów, co sprzyja spokojnemu zwiedzaniu. Jednak najważniejsze jest, by wyruszyć tam kiedy kwitną sakury. Te niepozorne przez większą część roku drzewka wybuchają pięknem i zachwycają wszystkich przybyłych. Wszyscy uczestnicy spotkania wyrazili nadzieję, że uda nam się kiedyś ujrzeć te cudowności na własne oczy.
Agnieszka Urbanek
