Popularność - to jest to! (a może wcale nie?)
Kochane Noskowiczki i Drodzy Noskowicze. W tym roku kwiecień jest absolutnie wyjątkowy… Za oknami szaleje wiosna, a my wszyscy zostajemy w domach i w ten sposób walczymy z wirusem, który szaleje razem z wiosną. Nie chodzimy do szkoły, nie jeździmy na wycieczki, nie spotykamy się z rodziną - babcią, dziadkiem, ciotką, stryjkiem, kuzynem i kuzynką, nie możemy pograć w piłkę z kolegami ze szkoły, ani poskakać w klasy z koleżankami z podwórka. Okazuje się, że jest nam trudno nawet czytać książki, bo nie możemy ich wypożyczyć w bibliotece… Cóż, pamiętajcie, że jest mnóstwo sposobów, żeby jednak czytać książki w sieci 
albo po prostu robić listę książek do przeczytania, które na pewno wypożyczycie, gdy już będziemy mogli spotkać się w bibliotece! Sięgnijcie wtedy koniecznie po „Najgorsze urodziny na świecie” napisane przez noweskiego autora Mariusa Horna Molauga. Naprawdę warto!
Marius Horn Molaug
Najgorsze urodziny na świecie
Wydawnictwo Media Rodzina
Poznań, 2017
Książkę możecie wypożyczyć w Oddziale dla Dzieci (ul. Wojska Polskiego 41)
Ruben podejrzewa, że jego nadchodzące urodziny będą najgorszymi na świecie. A to dlatego, że nikt, absolutnie nikt na nie nie przyjdzie. I to wcale nie z powodu pandemii koronawirusa, ale po prostu dlatego, że Ruben nie jest zbyt popularną osobą w klasie. Ma tylko jednego przyjaciela - Kenta. I to właśnie Kent wpada na pomysł, że przez najbliższy tydzień chłopcy podejmą wszelkie działania zmierzające do tego, żeby Ruben stał się popularny i żeby na sobotnich urodzinach pojawiła się u niego cała klasa, a zwłaszcza taka jedna dziewczyna - Cecilie… No dobrze, ale żeby zostać popularnym, trzeba wiedzieć, co trzeba robić. I kto tak naprawdę jest popularny?
Pierwszy pomysł, jaki wpada Kentowi do głowy, to że popularni są bogacze. Chłopcy muszą więc szybko się wzbogacić. Tu sposobów jest kilka - można napaść na bank, znaleźć skarb, ukraść wóz z lodami i sprzedać masę drogich rożków łatwowiernym dzieciakom, wykopać złoto albo zwrócić puste butelki… Chłopcy postanawiają skorzystać z tej ostatniej opcji. Ale szybko okazuje się, że ich oczekiwania finansowe, czyli to, ile pieniędzy chcieli zdobyć ze sprzedaży butelek, znacznie przerosły rzeczywistość, czyli to, ile pieniędzy tak naprawdę zarobili…
Cóż, okazało się, że sprzedaż butelek i inne metody na szybkie wzbogacenie się przyniosły Rubenowi i Kentowi tylko kłopoty. Trzeba więc poszukać innego sposobu. Chłopcy tym razem postanawiają, że Ruben musi pobić jakiś rekord, najlepiej w jedzeniu. I oczywiście bicie tego rekordu musi być udokumentowane, najlepiej w prasie. Tak więc Ruben, za namową Kenta, będzie bił rekord w jedzeniu ślimaków (bleee….) a jego poczynania będzie opisywał i obfotografowywał kolega z gazetki szkolnej. Oczywiście, cała akcja kończy się wieeelką katastrofą i chyba sami możecie się domyślić dalszego ciągu…
Czas ucieka, a Ruben jak nie był popularny, tak nie jest. Czas wytoczyć ciężkie działa i zadbać o urodę…
Kochani, oczywiście nie będę Wam zdradzać, na czym to dbanie o urodę polegało i czy wystarczyło, by zostać popularnym. No dobrze - uchylę rąbka tajemnicy i powiem, że nie wystarczyło, a ostatnią deską ratunku Rubena przed sobotnim przyjęciem urodzinowym miało zostać opalenie się na piękny brązowy kolor… które to oczywiście, jak wszystkie dotychczasowe działania chłopaków, również nieco wymknęło się spod kontroli.
„Najgorsze urodziny na świecie” to bardzo zabawna książka, a dobry humor i szczery śmiech to to, co na pewno się nam przyda na co dzień!
Ale świetna zabawa to nie jedyna zaleta naszej książki. Myślę, że pokazuje ona, że czasem zupełnie niepotrzebnie gonimy za popularnością... Przecież Ruben, choć sprzedawał butelki i jadł ślimaki (bleeee….), wcale nie stawał się przez to bardziej znany. No dobrze, może znany był bardziej, zwłaszcza po tej aferze ślimaczanej, opisanej w szkolnej gazetce. Ale czy popularniejszy? Nie sądzę 
Czytając zwróćcie uwagę na to, w którym momencie tak naprawdę Ruben zaczął zachowywać się inaczej. Łatwo ten moment przeoczyć, a to dlatego, że jest zupełnie zwyczajny. Tak. Bo żeby zyskiwać nowych przyjaciół niekoniecznie trzeba się tatuować na plecach. Wystarczy po prostu pozostać sobą!
Kochani, życzę Wam przyjemnej lektury. Przypominam, że na naszej stronie spotykamy się ponownie na początku maja. I pamiętajcie - #zostańciewdomu i #czytajcieksiażki
