Ni pies, ni wydra...
Kot to kot. Jest puszysty, mruczy i lubi, gdy się go głaszcze, Pies to pies - szczeka, merda ogonem i pilnuje domu. Babcia to babcia - robi na drutach, piecze szarlotkę i opowiada bajki na dobranoc. Pan listonosz ma rower i rozwozi listy a pani nauczycielka nosi okulary i zna się na wszystkim… Tak przynajmniej często myślimy, a te szufladki, w jakie wsadzamy ludzi nazywają się stereotypy. Ale gdyby tak zawartość szufladek wysypać na podłogę i wymieszać ze sobą? Wtedy babcia mogłaby jeździć na rowerze, pan listonosz po pracy sięgałby po włóczkę, nauczycielka prowadziłaby lekcje matematyki opowiadając baśnie, kot pilnowałby domu a pies mruczał…
Tak właśnie, jak robi to Niepiesek - tytułowy bohater książki Agaty Widzowskiej, kolejnej w świetnej serii „Psierociniec”, do przeczytania której gorąco Was zachęcam!
Agata Widzowska
Niepiesek
Wydawnictwo Wilga
Warszawa, 2018
Książkę możecie wypożyczyć w Filii nr 3(ul. Witosa 1e),
Filii nr 4 (ul. Krakowska 124),
Oddziale dla Dzieci (ul. Wojska Polskiego 41)
a audiobook w Filii nr 6 (ul. Ordynacka 8)
Niepiesek jest psem, który od urodzenia wychowuje się w kociej rodzinie. Ma mamę Mruczyldę i tatę Mruka, trzy puszyste siostry i trzech kosmatych braci, lubi biegać za motkami wełny i mruczeć. Co prawda wygląda zupełnie inaczej niż reszta jego kociej rodziny, ale zupełnie się tym nie przejmuje. Aż do czasu…
Pewnego dnia Niepiesek wpada pod rower, trafia do weterynarza, a tam słyszy po raz pierwszy, że jest psem. Wtedy mama Mruczylda mówi mu, że został adoptowany prosto z Psierocińca. Niepiesek zaczyna się zastanawiać, kim tak naprawdę jest - psem czy kotem? Czuje, że nie pasuje do żadnej z szufladek, o których pisałam Wam wcześniej. Nie jest kotem a jednocześnie - ze względu na to, że wychowywał się w kociej rodzinie - nie akceptują go również okoliczne psy. Zwłaszcza te tworzące Gang Niuchaczy.
Cóż, Niepiesek - jak każdy - chciałby być lubiany przez innych. I choć oczywiście jego kocia rodzina bardzo go kocha, naszemu bohaterowi to nie wystarcza. Opracowuje więc szalony plan, dzięki któremu zyska akceptację a może nawet szacunek Gangu Niuchaczy. Poleci w Kosmos! Będzie kolejnym psem, o którym usłyszy cały świat, tak jak kiedyś o słynnych psach ze Związku Radzieckiego - Łajce, Biełce i Striełce.
Niepiesek wybiera się więc na wysypisko, gdzie znajduje starą betoniarkę, rurę od odkurzacza, garnek i inne rzeczy niezbędne do zbudowania rakiety. W Kosmos ma go wysłać beczka z kiszoną kapustą, a raczej uwolnione z niej gazy powstające podczas kiszenia . Ale gdy już wszystko przygotowane jest do startu, łącznie z publicznością składającą się z leśnych zwierząt, okazuje się, że Niepiesek leci nie w Kosmos a na najbliższe drzewo i to w dodatku bez rakiety! Wyobraźcie sobie, jak czuje się nasz bohater! Zamiast zostać superpsem znów jest pośmiewiskiem dla Gangu Niuchaczy!
Ale wkrótce los Niepieska odmieni się dzięki znajomości z Remikiem - psem z Psierocińca. Czy Niepiesek zostanie wreszcie superpsem? Czy zyska akceptację Gangu Niuchaczy? A może przestanie mu na tym zależeć?
O tym, jak potoczą się losy naszego bohatera przeczytacie w książce „Niepiesek” Agaty Widzowskiej, przepięknie zilustrowanej przez Martę Krzywicką. Gorąco Was zachęcam do sięgnięcia po tę książkę, tym bardziej, że porusza ona wiele ważnych tematów!
Po pierwsze Niepiesek uczy nas, że można być psem i zachowywać się jak kot. Po drugie - że zawsze możemy zmienić w sobie to, co nam nie pasuje. Po trzecie - że ludzie (albo psy 
) zaczynają nas akceptować dopiero wtedy, gdy sami siebie zaakceptujemy! Och, gdyby tylko wszyscy o tym pamiętali, na tym świecie żyłoby się nam dużo łatwiej. Mam więc do Was serdeczną prośbę - spróbujcie zastanowić się, czy w waszym myśleniu pojawiają się czasem stereotypy. A gdy już je znajdziecie (a jestem prawie pewna, że znajdziecie, bo każdy z nas czasem myśli stereotypowo), to postarajcie się przez kilka dni spróbować usuwać je z tego, jak patrzycie na innych i co mówicie na ich temat. Zobaczycie, co się wtedy stanie… Bo tego, że coś się stanie, jestem pewna. Przecież historia Niepieska jest najlepszym dowodem na to, że wszystko się zmienia, gdy zmienia się nasze myślenie…
Kochani, życzę Wam wspaniałego czasu spędzonego z książką Agaty Widzowskiej! Do zobaczenia w październiku!
