Warszawa da się lubić!
Noskowiczki i Noskowicze, jak wam mijają wakacje? Czy spędzacie je w domu, czy wyjeżdżacie, by poznawać różne zakątki Polski, Europy, a może nawet całego świata? Czy na trasie tych wakacyjnych podróży znalazła się Warszawa? Jeśli nie, to gorąco was zachęcam, byście odwiedzili naszą stolicę, może nawet uda wam się to zrobić w sierpniu. Bo co roku w tym właśnie miesiącu o Warszawie mówi się i myśli bardzo dużo, a to dlatego, że 1 sierpnia przypominamy sobie o powstaniu warszawskim. Choć od jego wybuchu mija już 75 lat, to pamięć o tamtych wydarzeniach i ludziach jest wciąż żywa.
W książce, którą chcę wspólnie z wami przeczytać w sierpniu nie ma zbyt wiele wzmianek o powstaniu warszawskim, ale jest jak najbardziej obecna nasza stolica, jej historia, opowieść o jej mieszkańcach i o pewnym drzewku…
Kochani, przeczytajmy “Mirabelkę”, cudną książkę napisaną przez Cezarego Harasimowicza i przepięknie zilustrowaną przez Martę Kurczewską.
Cezary Harasimowicz
Mirabelka
Wydawnictwo Zielona Sowa
Warszawa, 2018
Książkę możecie wypożyczyć
w Filii nr 2 (ul. Grunwaldzka 12),
Filii nr 3 (ul. Witosa 1 e),
Filii nr 4 (ul. Krakowska 124)
i w Oddziale dla Dzieci (ul. Wojska Polskiego 41)
Czy jedliście kiedyś mirabelki? To małe słodziutkie owoce, żółciutki śliwki, które rosną sobie na drzewku zwanym również mirabelką. Takie właśnie drzewo rosło w Warszawie, na skwerku przy ulicy Nalewki. Obok dorosłego drzewa rosła młodziutka mirabelka z którą bardzo chętnie rozmawiały wszystkie dzieci. Bo musicie wiedzieć, że nie tylko drzewa rozumieją mowę ludzi (choć nie zawsze wiedzą dokładnie, czego dotyczą takie dorosłe rozmowy o polityce albo gospodarce), ale i są rozumiane przez dzieci (niestety, ta umiejętność rozumienia drzew znika w momencie, gdy zaczynamy dorastać - sprawdźcie koniecznie, czy wy jeszcze rozumiecie, co mówią do was drzewa, czy już niestety nie…). No i ta mała mirabelka bardzo przyjaźniła się z Dorką. Dorka miała piękny czerwony płaszczyk i koraliki na szyi. Była Polką pochodzenia żydowskiego. Zawsze, gdy przechodziła obok mirabelki, pytała ją “Co słychać?” a mirabelka zawsze odpowiadała “Zależy, gdzie ucho przyłożyć.” I opowiadały jedna drugiej o tym, co ciekawego wydarzyło się ostatnio, np. o tym, co mama Dorki przygotowała na świąteczną szabasową kolację albo o czym szumią drzewa w Ogrodzie Krasińskich. Ale potem Dorka zaczęła dorastać i zamiast spędzać czas z mirabelką zaczęła coraz częściej spotykać się z pewnym chłopakiem, swoim sąsiadem, który razem z rodzicami mieszkał w tej samej kamienicy, co Dorka - Chaimem.
Jak się pewnie domyślacie, Dorka w końcu wyszła za mąż za Chaima. I urodził się im synek, któremu dali na imię Noam. Ale niestety ich historia miłosna nie miała szczęśliwego zakończenia “i żyli długo i szczęśliwie”, bo 1 września 1939 roku wybuchła II wojna światowa. Ulica Nalewki została wcielona w obszar getta, czyli wydzielonego w Warszawie, otoczonego murem obszaru, w którym okupanci zebrali wszystkich Żydów, również Dorkę, Chaima, malutkiego Noama… Ponieważ czasy były niebezpieczne, Dorka i Chaim zdecydowali, że oddadzą Noama innym ludziom. Wzięła go pewna pielęgniarka, pani Irena Sendlerowa. Zmieniła mu imię, od tej pory Noam nazywał się Maciek i zajmowała się nim polska rodzina. Choć rozstanie Noama z rodzicami było bardzo smutne, to na szczęście pani Irena zabrała chłopca w samą porę. Bo wkrótce w gettcie wybuchło powstanie…
Kochani, jednak to nie koniec historii mirabelki i Noama. A nawet to dopiero początek historii Lusi i Staszka i ich córeczki Dorotki, którzy zamieszkali na dawnej ulicy Nalewki po wojnie. Ale oczywiście nie będę zdradzać zakończenia tych wszystkich historii, bo jestem pewna, że sami z chęcią przeczytacie dalszy ciąg opowieści w książce “Mirabelka”. Naprawdę warto! Tym bardziej, że opisane przez Cezarego Harasimowicza zdarzenia i osoby są autentyczne. A historia mieszkańców ulicy Nalewki jest piękna, smutna i bardzo ważna, bo oddaje losy tysięcy Polaków pochodzenia żydowskiego, opowiada o zniszczeniach, jakie dotknęły Warszawę podczas II wojny światowej i trudnym czasie powojennym. I trzeba ją znać…
Jestem pewna, że pomoże wam w tym powieść Cezarego Harasimowicza! Przeczytajcie ją koniecznie!
Życzę wam fascynującego czasu z książką i zapraszam na nasze kolejne wirtualne czytelnicze spotkanie we wrześniu. Do zobaczenia!
